Κείμενο 3 [ Ο μικρότερος εκδότης εφημερίδας ] (σελ.89)

[Ο Ηλίας, που δεν έχει φύγει ποτέ από το χωριό του, είναι εκδότης της μικρής χειρόγραφης εφημερίδας Ο Ψύλλος, που τη στέλνει με το ταχυδρομείο σε σχολεία της περιοχής. Γι' αυτή του τη δραστηριότητα δέχεται τις κοροϊδίες των συγχωριανών του, μέχρι που τον ανακαλύπτει μια δημοσιογράφος αθηναϊκής εφημερίδας.]

Κειμενικό είδος: αφήγηση

Θεματικό κέντρο: Η αναγνώριση του έργου και του δημοσιογραφικού ταλέντου ενός μικρού εκδότη τοπικής εφημερίδας από πραγματικούς δημοσιογράφους και η συγκίνησή του.

 «Να τος! Ο Ψύλλος! Ο Ηλίας!» φώναξαν όλοι μαζί βλέποντας τον Ηλία να μπαίνει στο καφενείο παρέα με το Γαλαξία.

«Ηλία, η δεσποινίς Ηλιοπούλου είναι δημοσιογράφος απ' την Αθήνα!» είπε ο πρόεδρος με επισημότητα.

«Το ξέρω» ήταν η ξερή απάντηση του Ηλία.

«Κύριε συνάδελφε … λείψατε τρεις μέρες απ' το χωριό. Θα 'χατε πάει για κάποιο ρεπορτάζ, φαντάζομαι …» αστειεύτηκε η Απριλιάνα τείνοντας το χέρι της προς το μέρος του.

 Ο Ηλίας χαμογέλασε και της έδωσε διστακτικά το χέρι του.

«Σου μεταφέρω τους θερμούς χαιρετισμούς και τα συγχαρητήρια όλων των συντακτών της εφημερίδας στην οποία εργάζομαι. Ο Ψύλλος ήταν για όλους μας μια ευχάριστη έκπληξη. Επίσης, σου ανακοινώνω πως, σύμφωνα με έρευνα που κάναμε, είσαι ο μικρότερος εκδότης εφημερίδας στην Ελλάδα.»

«Απ' τα στοιχεία που έχουμε, δεν έχει υπάρξει στην ιστορία του Τύπου, σε όλο τον κόσμο, μικρότερος εκδότης από σένα. Ο μεγάλος εφευρέτης Τόμας Έντισον έβγαλε τον Εβδομαδιαίο Κήρυκα μέσα στη σκευοφόρο ενός τρένου. Ξεκίνησε όμως σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία απ' ό,τι εσύ...»

Όλοι οι χωρικοί άκουγαν εντυπωσιασμένοι. Ο Ηλίας είχε συγκινηθεί – ένας κόμπος τού έσφιγγε το λαιμό. Προσπάθησε να κρύψει τη συγκίνησή του και είπε:

«Όμως ο Έντισον σε ηλικία δώδεκα χρονών έβγαζε μια επαγγελματική εφημερίδα. Εγώ ούτε τυπογραφείο δεν έχω δει! Ο Ψύλλος δεν είναι εφημερίδα, είναι ένα όνειρο, είναι τα ταξίδια που θέλω να κάνω...»

«Ο Ψύλλος είναι η πιο αγνή εφημερίδα. Είναι η μαγεία!…» του 'πε η Απριλιάνα. Και, βγάζοντας δύο πακέτα από την τσάντα της, του τα πρόσφερε. «Είναι δώρα που σου προσφέρουν όλοι οι συντάκτες της εφημερίδας που εργάζομαι. Είναι συμβολικά: στιλό και δημοσιογραφικό χαρτί...»

Ο Ηλίας δεν μπόρεσε άλλο να κρύψει τη συγκίνησή του – ξέσπασε σ' ένα λυτρωτικό κλάμα.

Δημήτρης Σπύρου, Ο Ψύλλος, εκδ. Πατάκη, 1995

Ερωτήσεις κατανόησης

1. Πώς αντιμετωπίζει η δημοσιογράφος το μικρό εκδότη;

• Για την απάντησή σας, στηριχτείτε σε φράσεις του κειμένου.

• Η δημοσιογράφος αντιμετωπίζει τον Ηλία σαν ισότιμό της, με μεγάλο σεβασμό: τον αποκαλεί «κύριε συνάδελφε» και του μιλάει στον πληθυντικό --> αναγνωρίζει τη δουλειά του, ενώ τα λόγια της είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.
• Εκφράζει το θαυμασμό της: «Σου μεταφέρω τους θερμούς χαιρετισμούς και τα συγχαρητήρια όλων των συντακτών της εφημερίδας στην οποία εργάζομαι. Ο Ψύλλος ήταν για όλους μας μια ευχάριστη έκπληξη. Επίσης, σου ανακοινώνω πως, σύμφωνα με έρευνα που κάναμε, είσαι ο μικρότερος εκδότης εφημερίδας στην Ελλάδα».
• «Απ' τα στοιχεία που έχουμε, δεν έχει υπάρξει στην ιστορία του Τύπου, σε όλο τον κόσμο, μικρότερος εκδότης από σένα. Ο μεγάλος εφευρέτης Τόμας Έντισον έβγαλε τον Εβδομαδιαίο Κήρυκα μέσα στη σκευοφόρο ενός τρένου. Ξεκίνησε όμως σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία απ' ό,τι εσύ...»
• Η δημοσιογράφος με τον τρόπο αυτό δικαιώνει και αναπτερώνει το ηθικό του Ηλία, ο οποίος μέχρι τότε δεχόταν τις κοροϊδίες των συγχωριανών του εξαιτίας της ενασχόλησής του με τη δημοσιογραφία.

2. Τι εννοεί ο Ηλίας όταν λέει: «Ο Ψύλλος δεν είναι εφημερίδα, είναι ένα όνειρο, είναι τα ταξίδια που θέλω να κάνω...»;

• Εσείς έχετε αισθανθεί κάτι ανάλογο συμμετέχοντας στην έκδοση μιας εφημερίδας;

• Ο Ηλίας δεν εκδίδει την εφημερίδα για επαγγελματικούς και οικονομικούς λόγους, αλλά για να εκφράσει τις επιθυμίες και τα όνειρά του, για να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους.
• Για τον Ηλία δεν είναι ο Ψύλλος μια απλή εφημερίδα, είναι ένα μέσο για να βοηθήσει τους ανθρώπους να ταξιδεύουν νοητά με σκοπό να μην αλλοτριωθούν, αλλά να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.