Η ηλιακή ακτινοβολία διέρχεται από την ατμόσφαιρα και φτάνει στην επιφάνεια της Γης.

Ένα μέρος της ακτινοβολίας απορροφάται από την επιφάνεια του πλανήτη και το υπόλοιπο ανακλάται.

Ένα μέρος της ανακλώμενης ακτινοβολίας διαφεύγει στο διάστημα ενώ ένα άλλο μέρος συγκρατείται από ένα στρώμα αερίων όπως π.χ. διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμοί που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα.

Δηλαδή αυτό το στρώμα λειτουργεί σαν τζάμι θερμοκηπίων με αποτέλεσμα να συγκρατεί την ηλιακή ακτινοβολία και να αυξάνει τη θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης.

Επομένως όσο αυξάνεται η ρύπανση, δηλαδή όσο αυξάνονται οι ρύποι (όπως το διοξείδιο του άνθρακα ) τόσο πιο παχύ είναι το ΤΖΑΜΙ επομένως τόσο πιο πολύ ηλιακή ακτινοβολία συγκρατείται, με αποτέλεσμα να αυξάνεται και η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης.

Αυτή η μη φυσιολογική αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να οδηγήσει σε:

α) αλλαγή του κλίματος της Γης και 

β) στο λιώσιμο των πάγων στους πόλους με αποτέλεσμα την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και την απώλεια ξηράς.

Το φυτοχημικό νέφος, οφείλεται στη συσσώρευση αέριων ρύπων, οι οποίοι κυρίως προέρχονται από μηχανές καύσης των αυτοκινήτων και των βιομηχανιών.

Στη δημιουργία του συμμετέχουν αέρια όπως:

• το οξείδιο του αζώτου
• το διοξείδιο του άνθρακα
• το όζον

Και αφού μιλάμε για το ΟΖΟΝ, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και ειδικότερα γι’ αυτό το τόσο σημαντικό για το περιβάλλον, αέριο.

Το όζον λοιπόν είναι ένα αέριο ανοιχτογάλανο με ευδιάκριτη οσμή. Αυτό το αέριο στα χαμηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας αποτελεί όπως είπαμε «ατμοσφαιρικό ρύπο», στα ανώτερα όμως στρώματα της το όζον θεωρείται ασπίδα που απορροφά την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου με αποτέλεσμα να προστατεύει τη ζωή του πλανήτη μας.

 Όταν όμως λόγω ρύπανσης ελευθερώνονται στον αέρα κάποια αέρια όπως οι χλωροφθοράνθρακες, το όζον καταστρέφεται με αποτέλεσμα να μειώνεται και να δημιουργείται η ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ, όπως χαρακτηριστικά λέγεται. Αυτό έχει ως συνέπεια, μεγαλύτερο ποσοστό υπεριώδους ακτινοβολίας να διέρχεται από την ατμόσφαιρα, γεγονός που είναι επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία π.χ. αύξηση καρκίνων του δέρματος.