Η αρχή της σχολικής χρονιάς μπορεί να είναι μια δύσκολη περίοδος για τους μαθητές. Το άγχος μπορεί να οδηγήσει σ μείωση των βαθμών και σε προβλήματα στην αυτοεκτίμηση και τη στάση απέναντι στους εκπαιδευτικούς. Υπάρχουν όμως βήματα που μπορούν να κάνουν οι δάσκαλοι για να διευκολύνουν τα πράγματα, αναφέρει ο Guardian,  ο οποίος προσφέρει μερικές χρήσιμες συμβουλές για τους εκπαιδευτικούς

Μάθετε τι προκαλεί το στρες τους
Για τους μικρούς μαθητές, οι μεγαλύτερες ανησυχίες που σχετίζονται με την έναρξη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης περιλαμβάνουν τη δημιουργία φίλων, της προσαρμογής τους σε ένα νέο περιβάλλον και την ανάγκη δημιουργίας πολλαπλών σχέσεων με τους καθηγητές. Για τους μεγαλύτερους μαθητές, το πρόβλημα έχει να κάνει κυρίως με το κοινωνικό τους στάτους, και τις σχέσεις με τους συμμαθητές τους.
Δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στους μαθητές, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να τους κατανοήσουν καλύτερα και να τους καθοδηγήσουν με πιο κατάλληλες στρατηγικές. Η ανάπτυξη μιας «αίσθησης του ανήκειν» στο σχολείο βοηθά την ευημερία και τα επιτεύγματά τους, ενώ η ποιότητα της σχέσης καθηγητή-μαθητή είναι ζωτικής σημασίας.

Παρέχετε τόσο πρόκληση όσο και υποστήριξη
Τα περιβάλλοντα που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας πρέπει να είναι υψηλά τόσο στην πρόκληση όσο και στην υποστήριξη. Η υπερβολική πρόκληση χωρίς υποστήριξη οδηγεί σε υπερβολικό στρες, εξάντληση και απομόνωση, ενώ η υπερβολική υποστήριξη χωρίς επαρκή πρόκληση μπορεί να οδηγήσει σε εφησυχασμό και πλήξη.
Μια μελέτη φοιτητών διαπίστωσε ότι εκείνοι που ήταν σε θέση να διατηρήσουν μια αίσθηση προοπτικής αντιμετώπισαν καλύτερα την αλλαγή. Το τέχνασμα, λοιπόν, είναι να υπενθυμίσουμε στους μαθητές τη μεγάλη εικόνα, δηλαδή ότι όλα θα γίνουν εντάξει, δίνοντάς τους επίσης μια βραχυπρόθεσμη στρατηγική για να επικεντρωθούν, δηλαδή τι πρέπει να κάνουν στη συνέχεια. Είναι επίσης σημαντικό να ενθαρρύνετε τα δίκτυα υποστήριξης και να βοηθήσετε τους μαθητές να διαχειριστούν αγχωτικές καταστάσεις.

Προώθηση της νοοτροπίας ανάπτυξης δεξιοτήτων
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια και το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ παρακολούθησαν εφήβους για δύο χρόνια και βρήκαν στοιχεία που δείχνουν ότι η νοοτροπία ενός μαθητή επηρεάζει το πόσο καλά διαχειριζόταν τις σχολικές μεταβάσεις. Οσοι έχουν αυξητική νοοτροπία ή νοοτροπία ανάπτυξης δεξιοτήτων είχαν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν υψηλότερους βαθμούς, να λάβουν μαθησιακούς στόχους, να αξιοποιήσουν τα ταλέντα  τους και να υιοθετήσουν θετικές στρατηγικές αντιμετώπισης και ήταν λιγότερο πιθανό να αισθάνονται ανίσχυροι σε σχέση με τους φοιτητές με σταθερή νοοτροπία.
Αυτό συμβαίνει επειδή αν οι μαθητές πιστεύουν ότι έχουν ένα καθορισμένο ποσό ικανότητας ή νοημοσύνης, οι νέες καταστάσεις μπορεί να είναι αγχωτικές, καθώς δεν γνωρίζουν αν θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν στις νέες απαιτήσεις. Αν πιστεύουν ότι μπορούν να βελτιώσουν τις ικανότητές τους, υπάρχει λιγότερος φόβος επειδή γνωρίζουν ότι μπορούν να αναπτύξουν τις απαιτούμενες δεξιότητες.