Ξέρω πολλούς ανθρώπους που βλέπουν τη ζωή μέσα από τρύπες….

Εσώκλειστοι σε αόρατες, συχνά ισόβιες φυλακές, στο χειρότερο μάντρωμα: να μην είναι επιτρεπτά τα λάθη, να μην τα δέχεσαι, να μην τα αντέχεις, να μην τα επιτρέπεις στον εαυτό σου, να μη συγχωρούνται, να μην ξεχνιούνται, κι όταν διορθώνονται, να μην αναγνωρίζεται το δίκαιο… δηλαδή πως το λάθος άνοιξε το δρόμο σε κάτι μετά καλύτερο!

Θυμάμαι την Κ. Καζαντζή, στην οποία με πήγε η μητέρα μου στην πρώτη δημοτικού, όταν απελπίστηκε επειδή δεν τα κατάφερνα καθόλου με τα γράμματα στην αντιγραφή. Η κ. Καζαντζή ήταν (στα παιδικά μου μάτια) μια Μέγαιρα με Μ κεφαλαίο, η οποία δεν σήκωνε μύγα στη χατζάρα της… κάτω από τα βλοσυρά της μάτια, με το βιονικό (έτσι νόμιζα) χέρι της να χτυπά το τραπέζι, με την ανάσα μου κομμένη, η αντιγραφή μου εκείνη τη μέρα ήταν τύπος και υπογραμμός, κανένα γράμμα δεν ξεστράτιζε, όλα τα γράμματα στέκονταν προσοχή για παρέλαση, κατακάθαρα, ισιωμένα και στρωτά, σαν σιδερωμένα.
Αρνήθηκα να ξαναπάω….
Αλλά όλη τη χρονιά, γύριζα στη σελίδα που γράψαμε μαζί και αποθαύμαζα εκείνο το ένα και μοναδικό σε τάξη και ομορφιά έργο των χειρών μου που κατακτήθηκε κάτω από τη βίτσα της κ Καζαντζή. Τίποτε άλλο από όσα έκανα δεν μου άρεσε, τίποτα άλλο δεν ήταν αρκετά καλό, καμιά ζωγραφιά, ιχνογραφία, έκθεση, αριθμητική δεν παράβγαινε με εκείνη την αρτιότητα.
Και κάπως έτσι έμαθα να αποστρέφομαι τα λάθη μου, κάπως έτσι ρούφηξα κι αυτή την πάθηση που έχει το όνομα «τελειομανία».

Όχι, η τελειομανία δεν έχει σχέση με την επιδίωξη του καλύτερου…
Μη συγχέεις την τελειομανία με τη λαχτάρα να βελτιώσεις, να εξελίξεις, να δημιουργήσεις, να ολοκληρώσεις όμορφα κάτι… μου πήρε καιρό εμένα να το καταλάβω.

Η τελειομανία είναι πάθηση… σημαίνει δεν είμαι ποτέ αρκετά καλός. Και μέσα μου λαχταρώ την έγκριση, την αποδοχή, το θαυμασμό, εξαντλώντας κάθε φορά τις προσπάθειές μου.

Και λέω στον εαυτό μου κάθε φορά…

Ησύχασε… τα πιο λαμπρά κομμάτια της ζωής σου είναι φτιαγμένα από τα γκρεμισμένα κομμάτια σου.

Η μεγαλύτερη ελευθερία σου είναι η απουσία του φόβου για το τι θα συμβεί αν τυχόν αποτύχεις, αν κάνεις κάτι λάθος, αν σε κρίνουν κάποιοι… τίποτα δεν θα συμβεί.

Θα απλώσεις απλά τα φτερά σου ψηλότερα, ακόμα πιο δυνατά.