Η μοναδική τροχοπέδη στο κυνήγι των ονείρων μας, στην επίτευξη των στόχων μας δεν είναι άλλη από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ο φόβος της αποτυχίας, η αδράνεια, ή ακόμα και η αδιαφορία μας καθηλώνει. Μας κρατά δέσμιους σε ένα παρόν χωρίς να δίνει «αναπνοή» στο μέλλον μας…

Τα λάθη και οι αποτυχίες είναι μέρος της εξελικτικής μας διαδικασίας. Δεν είμαστε περήφανοι για αυτά, είμαστε όμως περήφανοι ή πρέπει να είμαστε, γιατί αντιμετωπίσαμε νέες προκλήσεις, γιατί αντιμετωπίσαμε τις συνέπειές τους και δεν παρασυρθήκαμε από τη δίνη τους. Είμαστε περήφανοι γιατί προσπαθήσαμε!

Αντιμετωπίζοντας τους φόβους μας κερδίζουμε δύναμη, κουράγιο και αυτοπεποίθηση. Ανταποκρινόμαστε σε κάθε νέο στόχο ως μία νέα πρόκληση και όχι ως απειλή που πρέπει να αποφύγουμε.

Αν επιδιώκουμε να ζήσουμε την ζωή μας αλώβητοι, μπορούμε να παραιτηθούμε από τώρα γιατί μόνο οι άνθρωποι οι οποίοι δεν κάνουν λάθη είναι αυτοί που δεν κάνουν τίποτα…