Μια επίσκεψη στο διαπολιτισμικό σχολείο στην περιοχή Gottsunda στην Ουψάλα της Σουηδίας, όπου το σχολείο θεωρείται ο βασικότερος πυρήνας αναβάθμισης μιας περιοχής, από δυο φοιτήτριες, έφερε τις παρακάτω ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.
Οι δραστηριότητες που δεν ανήκουν στο κύριο αναλυτικό πρόγραμμα, αλλά ποικίλουν από σχολείο σε σχολείο, είναι ίσως το σημαντικότερο κομμάτι της σχολικής ζωής και σίγουρα το βασικό κίνητρο για τα παιδιά.
Η ποικιλία των δραστηριοτήτων καθιστά το σχολείο ελκυστικό, ενώ η ευκαιρία που έχουν τα παιδιά να δοκιμάσουν διάφορα προφίλ μέχρι να επιλέξουν αυτό που τους ταιριάζει χωρίς πίεση ή αξιολόγηση των επιδόσεων τους καταργεί το φόβο και τα αρνητικά συναισθήματα για το σχολείο και αναπτύσσει θετικές εντυπώσεις. Οι μαθητές/τριες θέλουν πια να πηγαίνουν στο σχολείο και επομένως η διαδικασία της μάθηση γίνεται πιο εύκολη αφού είναι θετικά προσκείμενοι σε αυτή. Η μάθηση γίνεται λοιπόν με την θέληση των ίδιων των παιδιών και έτσι είναι πιο φυσική, αβίαστη και σαφώς πιο αποτελεσματική. Άλλωστε είναι γνωστό πως το κίνητρο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε οποιαδήποτε διαδικασία μάθησης και με τις δραστηριότητες-προφίλ τα σουηδικά σχολεία δημιουργούν αρκετά ισχυρά κίνητρα.
Εκτός από την προσφορά θετικών εμπειριών και κινήτρων η ύπαρξη δραστηριοτήτων προφίλ ενισχύει το ομαδικό πνεύμα, την ισότητα, την συνεργασία, την αλληλεγγύη και επομένως συμβάλλει σημαντικά στη συνοχή της μαθητικής κοινότητας και την ενδυνάμωση της. Τα παιδιά σε τέτοιες δραστηριότητες έχουν την ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα και να αναπτύξουν φιλίες και δεσμούς με τους υπολοίπους.
Οι ομάδες μαθαίνουν να σκέφτονται μέσα από 6 διαφορετικές οπτικές. Κάθε οπτική εκφράζεται μέσα από την υιοθέτηση ενός «σκεπτόμενου καπέλου».
Φορώντας νοερά το καπέλο του, μπορεί κανείς να εστιάσει σε συγκεκριμένες παραμέτρους ενός προβλήματος που, ενδεχομένως, έχει τεθεί προς συζήτηση, ενώ αλλάζοντας καπέλο να εξετάσει το πρόβλημα από άλλη πλευρά. Κατά αυτόν τον τρόπο, οι ομάδες αξιοποιούν στο μέγιστο δυνατό τις γνώσεις τους, τις δεξιότητές τους αλλά και τη δημιουργικότητά τους.
- Μαύρο καπέλο:
Αντιπροσωπεύει τις αρνητικές πλευρές ενός θέματος και τα μειονεκτήματα που εκείνο παρουσιάζει. Είναι ο «συνήγορος του διαβόλου» και συμπεριλαμβάνει την επισήμανση κινδύνων, προβλημάτων, εμποδίων καθώς και την ανάλυση τους. - Κίτρινο καπέλο:
Το κίτρινο καπέλο είναι το καπέλο της αισιοδοξίας. Βοηθά να σκεφτούμε τα θετικά στοιχεία των καταστάσεων και συμβολίζει την δημιουργικότητα και τον οραματισμό. - Άσπρο καπέλο:
Συμβολίζει τα γεγονότα και τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε πριν αποφασίσουμε για κάποιο θέμα. Είναι τα δεδομένα με άλλα λόγια και αναφέρεται στην αντικειμενικότητα και την ουδετερότητα, ενώ δεν έχει σχέση με προσωπικές απόψεις ή εκτιμήσεις. - Πράσινο καπέλο:
Το καπέλο αυτό είναι η δημιουργικότητα και σχετίζεται άμεσα με την εύρεση εναλλακτικών λύσεων και προτάσεων. Ανάπτυξη ιδεών και νέες αντιλήψεις είναι επίσης μέρος της διαδικασίας σκέψης με το πράσινο καπέλο. Το πράσινο καπέλο έχει ιδιαίτερα θετική επίδραση στη εκπαιδευτική διαδικασία καθώς δίνει στους μαθητές/τριες τη δυνατότητα να διορθώσουν τα λάθη τους βρίσκοντας μια εναλλακτική που θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα. - Κόκκινο καπέλο:
Αντιπροσωπεύει τη διαίσθηση, τα συναισθήματα και την υποκειμενικότητα. Η νομιμοποίηση της έκφρασης συναισθημάτων είναι ζωτικής σημασίας για τα παιδιά όπως και η ανάπτυξη ικανοτήτων για τη ορθή διαχείριση των συναισθημάτων αυτών. - Μπλε καπέλο:
Το μπλε καπέλο είναι το εργαλείο της γενικής επισκόπησης. Εισάγει τη διαδικασία του ελέγχου, την οργάνωση σκέψης, την θεμελίωση σωστών πλαισίων σκέψης για τη διερεύνηση του θέματος, την επιλογή κατάλληλου καπέλου στην κάθε περίσταση. Είναι συνήθως το τελευταίο καπέλο υπό το οποίο προσεγγίζονται τα θέματα και ενισχύει την κατανόηση της διαδικασίας που ακολουθήθηκε.